توهمهای قهوه خانه ای در تریای شیمی

سال 1380 به پیشنهاد شورای صنفی و همت دکتر میلانی تو دانشکده مهندسی شیمی یه تریا راه افتاد که تو اون دوره خیلی گُل کرد و به سرعت به مرکزی غیر رسمی برای جمع شدن بچه ها تبدیل شد. یه روز من, احمد فرجی و بهزاد طالبی رفتیم به تریا و دیدم که 7-8 نفر ازبچه ها دور یه میز جمع شدند و یکی از دوستامون داره در مورد کتابی به نام " جامعه شناسی مردم آمریکا بعد از حادثه 11 سپتامبر" توضیح میده. ما هم گفتیم: آفرین به آمریکایی ها, هنوز 2 ماه از حادثه نگذشته, اومدن اثرات حادثه رو بر مردمشون بررسی کردن و به این سرعت هم به فارسی ترجمه شده......در کمال تعجب دوستمون جواب داد: این کتاب رو آمریکایی ها ننوشتن, بلکه اسم کتابیه که دارم خودم مینویسم, تعجب ما این دفعه بیشتر شد, چون میدونستیم که این دوست ما تا الان یه کتاب جامعه شناسی نخونده, یه آمریکایی رو هم از نزدیک ندیده, زبان اینگلیسی هم اصلا بلد نیست, تازه چون دانشجوی لیسانسه, به اینترنت هم دسترسی نداره( اون موقع مثل الان اینترنت عمومی نشده بود) و از همه مهمتر اینکه همه بچه های دور و برش تو رو دربایستی گیر کرده بودن و داشتن کارش رو تایید میکردند و وقتی ما با سئوالامون سعی کردیم اون از توهم درش بیاریم, از دستمون ناراحت شد, چون فکر میکرد داریم توانمندیهای کم نظیرش رو زیر سئوال میبریم .......

بعدِ اینکه ازش فاصله گرفتیم بهزاد گفت خیلی بهش نخندید همه ما یه خورده از این "توهم های قهوه خونه ای" داریم فقط فرق ما با این بیچاره در حجم توهمه.......