حرفهای عادی

Wednesday, November 21, 2012

هفتصدمین دوست

اوایل که فیس بوک راه افتاده بوده خیلی بلد نبودم که دعوت کردن و اضافه کردن دوستان جدید تو فیس بوک چیه و جوریه, حتی یه بار اشتباه کردم و تعدادی از لیست تماس contacts list) ) جمیلم رو که شاید لزومی نداشت به فیس بوک دعوت کردم ولی زمان که میگذشت برای دعوت یا قبول دوستی در فیس بوک وسواس به خرج میدادم و خیلی از درخواستهای بی دلیل رو قبول نمیکردم و خیلی از کسایی هم که بی دلیل دعوتشون کرده بودم از لیستم حذف کردم و این بود که حتی نمودار سریع رشد دوستانم در فیس بوک مدتی منفی شده بود و بعد از این که دوباره مثبت شد, هیچ وقت شیب هیجانی نگرفت و در گردنه بالای 550 گیر کرد و من خیلی دوست داشتم که بدونم دوست 600 اُمم کی هست و چه جور آدمیه ولی این عدد تو 599 مقاومت میکرد و 600 نمیشد که نمیشد تا اینکه یه روز تصمیم گرفتم اولین کسی که فیس بوک بهم پیشنهاد میده رو به دوستام اضافه کنم و این بود که اولین آدم ناشناسی که اصلا نمی شناختمش به اصطلاح "اد" کردم و وقتی دلیل درخواستم رو بهش گفتم اونم دوستی رو قبول کرد و همچنان دوست 600 اُمم با من همراه هست و کلی تو فیس بوک برای هم لایک و کامنت داریم و از این حرفا .......چون این روش کلی چسبید تصمیم گرفتم  که دوست 700 اُمم رو هم به همون روش از تو جعبه شانسیِ خود فیس بوک انتخاب کنم ولی حواسم پرت شد, از دستم در رفت و دیروز دوست 700 اُمم از آشناها اضافه شد ولی اگه عمری باقی بود و اینترنت بین المللی داشتیم و هزار تا اگر دیگه حتما 800 امین دوستم رو شانسی انتخاب خواهم کرد....

No comments:

Post a Comment