مستبدهای بالقوه

عدم پذیرش اشتباه و به تبع اون عذرخواهی یکی از مهمترین خصلت آدمها و حکومتهای مستبد و دیکتاتوری هست, طوری که این موضوع به یکی از تابوهای مهم مستبدها و البته انجامش به یکی از مهمترین مطالبات جنبشهای آزادیخواهانه تبدیل میشه و کوچک ترین اقرار به اشتباه از طرف حکومت برای مخالفین پیروزی بزرگی محسوب میشه و به نظر میرسد که اگه مستبدها و دیکتاتورها در اوایل کارشون, وقتی متوجه میشدند که نتایج تصمیمات یا رفتارشون اشتباه بوده و به اشتباه اقرار و قصورشون را جبران میکردند, دیگه تبدیل به مستبد و یا دیکتاتور نمیشدند و مشکلات بعدی هم پیش نمی اومد و از طرفی این احتمال ( هرچند در حد صفر) وجود داره که هریک از ما انسانهای معمولی روزی به قدرت برسیم, تصمیم گرفتم از اطرافیانم آماری بگیرم تا میزان اقرار به اشتباه رو در دوستانم بدونم و با چند سئوال ساده متوجه شدم تقریبا نود درصد شون تا حالا بابت کارهایی که تفسیریه و بعدا فهمیدن اشتباه بوده از همسطح شون( مثل همکار, برادر, خواهر, پدر و مادر) یا زیر دستشون عذرخواهی نکردند و فقط برای اشتباهات غیر تفسیری ( مثل دیر رسیدن سر قرار یا دیر پس دادن قرض) عذرخواهی کرده اند و متاسفانه فهمیدم که هر کدوم از ماها و دوستانِ آزادیخواهمون یک دیکتاتور بالقوه هستند که اگه خدا ازشون رو برگردونه میتونن به یه دیکتاتور بالفعل تبدیل بشن.....