انسان مثقالی

من این عکس رو خیلی دوست دارم, دوختر تایلندی که کنار ساحل دست فروشی میکردند, در پایان روز ( شاید هم پایان کار) خواهربزرگتر دست خواهر کوچکش رو گرفت و تشتی پر از آب کرد و شروع کرد سر خواهر کوچکش رو با آبی که احتمالا خیلی هم تمیز نبود شست, مهربانی یعنی همین, دوست داشتن یعنی همین, مهربانی وزن ندارد, دوستی واحد ندارد که بشود مثل وزن و قد اندازه اش رو گرفت, مهربانی طلا و جواهرنیست که بشود با مثقال و خروار اندازه گیری کرد, دوستی و علاقه, مارک و بِرند نیست, که بشه باGUCCi ,  loui Vuitton  ,  dolce Gabbana و ... ارزش گزاری کرد, مفاهیم معنایی گرون نیست, ارزون هم نیست؛ مهربانی, عشق, علاقه, رفاقت و .... رو نمیشود زمینی کرد, اینها رو زمینی نکنیم  و زمینی هم نخواهیم ......

پ.ن : شاید شستشن با این آب کثیف نه تنها مفید نباشه, بلکه مضر هم باشه ولی نمیشه به بهانه کثیفی, نیت و مهربانی این خواهر رو نادیده گرفت,العمال بالنیات!!!